Toronto Island and more

Woensdag was een dag om uit te rusten. Dinsdag had ik immers erg veel gedaan. Nog steeds was ook mijn ritme niet zo goed, want om 11 uur doodmoe zijn en al rond 8 uur klaarwakker is niet mijn biologische klok. Lekker op het dakterras ontbijten, boekje lezen, nagels doen, genieten van de zon. Ultiem vakantiegevoel.

Donderdagochtend besloot ik sportief te gaan doen. De korfbaltraining was immers weer begonnen, dus wil ik weer mee kunnen doen in februari, moet ik wel nog wat conditie hebben. Ik besloot dus een rondje te gaan hardlopen (wat de volgende dag resulteerde in een ontzettende spierpijn.. hoezo 2 maanden niets actiefs gedaan?).

‘s Middags had ik met Nature afgesproken, een van de Zuid-Koreaanse meisjes die ik dinsdag had ontmoet. We wilden naar Toronto Island gaan en van Rene kreeg ik een mountainbike mee. Met een mountainbike door het centrum van Toronto fietsen was een hele ervaring. Er zijn geen fietspaden en soms lijkt het alsof je gewoon op de snelweg fiets, tussen alle auto’s door. Gelukkig reden de auto’s niet zo (erg) hard. Ik heb helaas wel onderweg mijn IPod laten vallen. Hij doet het nog wel, maar het glas is op meerdere plaatsen gebroken. Ik schijn een nieuw glas te kunnen bestellen en dat erop kunnen laten plaatsen. Hoop ik. Op de terugweg viel trouwens ook mijn ketting eraf. Daar stond ik dan, aan de rand van Toronto zonder metro in de buurt of mobiele telefoon.. Gelukkig kwamen er binnen twee minuten mensen voorbij die binnen drie minuten de ketting er weer op hadden. :)

Okej, terug naar het positieve(re) nieuws. Toronto Island was erg leuk. Nature huurde een fiets en we hebben een rondje om het eiland gefietst, lekker veel fruit gegeten (is erg goedkoop, een grote bak bleu berries kost hier maar 1 dollar!!), aan het strandje gelegen en afgesloten bij de Starbucks. Nature is hier op een working holiday om haar Engels bij te spijkeren. Erg leuk om met iemand om te gaan uit zo’n verschillende cultuur. Toronto was voor haar ook heel erg anders, voor mij lijkt het redelijk op Nederland (nog steeds geen cultuurshock gehad).

De volgende ochtend was ik eindelijk weer een beetje terug in mijn oude ritme, rond half 12 opstaan. :P Kon ook zijn dat ik zo enorme spierpijn had (van het hardlopen en mountainbiken wss..) en verbrand was dat ik amper kon bewegen.. xD 'S middags vertrokken we (Rene, Sandra, Ik) voor een weekendje kamperen.